کارگروه هیات بین الدول تغییر اقلیم

هیئت بین الدول تغییراقلیم (IPCC) ارگان مقدم بین المللی ارزیابی تغییرات اقلیمی است. این هیئت توسط برنامه محیط زیست  سازمان ملل متحد(UNEP) و سازمان جهانی هواشناسی (WMO) درسال 1988 میلادی، برای ارائه یک چشم اندازعلمی شفاف از وضعیت فعلی دانش انسان در زمینه تغییر اقلیم و تبعات بالقوه زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی آن به جهانیان تاسیس گردید و در همان سال نیز مورد تائید مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت. هیئت بین الدول تغییراقلیم (IPCC) یک ارگان علمی است ودرحال حاضر 195 کشور در آن عضو می باشند. این هیئت آخرین اطلاعات علمی، فنی و اجتماعی-اقتصادی تولید شده درجهان، پیرامون درک بهتر مقوله تغییر اقلیم را مورد بازبینی و ارزیابی قرار می دهد. هیئت بین الدول تغییراقلیم (IPCC)هیچگونه پژوهش و پایش درخصوص داده ها وپارامترهای اقلیمی را اجرا نمی کند. هزاران دانشمند از سراسر جهان به شکل داوطلبانه با این هیئت مشارکت و همکاری می نمایند. بازبینی بخش بسیار ضروری ومهم کار این هیئت برای تضمین ارزیابی کامل علمی وعینی اطلاعات جاری است. هیئت بین الدول تغییراقلیم (IPCC) می کوشد تا گستره ای از نظرات و تخصصها را منعکس نماید. دبیرخانه هیئت  مسئولیت انجام هماهنگی تمامی کارهای هیئت را به عهده داشته وبا دولتها ارتباط برقرارمی نماید. همکاری با این هیئت برای تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد وسازمان جهانی هواشناسی آزاد بوده و دولتها میتوانند درکار بازبینی و جلسات علنی، یعنی محل اتخاذ تصمیمات اصلی پیرامون کارهیئت، همچنین ارائه، پذیرش وتصویب گزارشات حضورفعال داشته باشند. اعضای هیئت رئیسه شامل رئیس نیز طی جلسات علنی انتخاب می گردند. بدلیل علمی و بین الدولی بودن طبیعت این هیئت، موقعیت منحصربفردی برای ارائه اطلاعات علمی دقیق ومتوازن به تصمیم گیرندگان ایجاد شده است. با صحه گذاردن برگزارشات هیئت بین الدول تغییراقلیم، دولتها توانایی محتوای علمی خود را مورد تائید و تصدیق قرارمی دهند. درنتیجه کارسازمان با وجود درارتباط بودن با سیاست گذاری، در زمینه سیاست گذاری بی طرفانه وغیرتجویزی است-

تاریخچه کارگروه هیات بین الدولی تغییر اقلیم

1-هیأت بین الدول تغییر اقلیم (IPCC )

1-1-مقدمه

1-2-ساختار سازمانی

1-3-وظایف گروه های کاری

1-4-واحد های پشتیبانی کننده گروه های کار

1-5-نشست عمومی

1-6-سایر نشست ها تخصصی

1-7-مرجع اصلی IPCC

1-8-مرکز توزیع داده های IPCC

1-9-نحوه انتخاب مولفین گزارش های ارزیابی

1-10-مراحل تدوین و تالیف گزارش های IPCC

1-11-گزارش های ارزیابی IPCC

1-12-سایر گزارش ها

1-13-دبیر خانه ملی IPCC

‏2- دبیرخانه ملی ‏IPCC

‏2-1 تاریخچه تشکیل دبیرخانه ملی ‏IPCC

2-2- مولفین ایرانی عضو گروههای کار در دوره 93-1382

2-3-شرکت هیئت دبیرخانه ملی در اجلاس های بین المللی IPCC

2-4- انتخاب جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از اعضا هیات ریئسه IPCC

1- هیأت بین الدولی تغییر اقلیم ( IPCC )

1-1- مقدمه

هیأت بین الدولی تغییر اقلیم(IPCC: Intergovernmental Panel on Climate Change)  یک نهادبین الدولی است که پس از مطرح شدن اهمیت مسئله اثرات گرمایش جهانی در اولین کنفرانس بین المللی تغییر اقلیم، با هدف ارزیابی تحقیقات علمی، فنی، اقتصادی و اجتماعی مرتبط با تغییر اقلیم و اثرات آن بر کره زمین در سال 1988 توسط سازمان جهانی هواشناسی (WMO) و برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) تاسیس شد. این نهاد بین المللی وظیفه دارد، دلایل علمی وقوع این پدیده و راهکارهای مقابله با آن را برای ارائه در کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد

 ((UNFCCC: United Nations Framework Convention on Climate Change فراهم کند.

شایان ذکر است کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (UNFCCC) یک پیمان بین المللی در تغییرات آب و هوایی با هدف نهایی "تثبیت غلظت گازهای گلخانه ای در جو"می باشد.

IPCC تحقیق جدید انجام نمی دهد و داده های اقلیمی را نیز مراقبت و دیده بانی نمی کند، بلکه پایه واساس گزارش های ارزیابی  خود را مبتنی بر نشریات علمی و فنی معتبر قرار می دهد . اطلاعات مهم علمی مربوط به فرایند تغییر آب و هوا را سامان می بخشد.دبیرخانه IPCC در محل سازمان هواشناسی جهانی در ژنو قرار گرفته هست. عضویت در IPCC برای تمام اعضای WMO وUNEP امکان پذیر است.

 IPCC از زمان شروع به کار خود مجموعه ای از گزارش های ارزیابی(Assessment Reports)  ، گزارش ها ی تخصصی و مقالات فنی(Special Reports and Technical papers) را در راستای تهیه اطلاعات علمی و فنی برای جامعه جهانی اعم از سیاستگذاران و  کاربرهای عامه منتشر نموده است. این گزارش ها که هر چند سال یک بار چاپ می شود، به همراه ارائه خلاصه ای برای سیاستگذاران (SPM: Summary for Policymaker) به عنوان معتبر ترین منابع اطلاعاتی در مورد تغییرات اقلیمی شناخته شده،  هستند.

گزارش چهارم ارزیابی تغییر اقلیم  IPCCیعنی(AR4)  با عنوانClimate Change 2007” " توجه فراوان جامعه جهانی به مساله تغییر اقلیم را در پی داشت. همین امر سبب گردید که جایزه صلح نوبل سال  2007 به طور مشترک به نهاد IPCC وآقای الگور که در این  زمینه فعالیت نموده بودند ، اهداء شود . گزارش پنجم ارزیابی حاوی پیام های مهمی برای جامعه بشری می باشد. با توجه به اهمیت وجود این سازمان ونقش آن در مجامع بین المللی، این مجموعه با هدف آشنایی خوانندگان با ساختار و فعالیت های آن تهیه شده است. به علاوه دبیرخانه ی ملی این نهاد که در سال 1388 که در سازمان هواشناسی جهانی تشکیل شده است، شرح داده خواهد شد.

1-2- ساختار سازمانی

ساختار سازمانی IPCC  مطابق با شکل 1 به شرح زیر می باشد:  

سه گروه کاری اول ((WGI ، دوم( WGII) و سومWGIII) )و یک گروه کاری دیگر به نام فهرست گازهای گلخانه‌ای است (Task Force on National house gas inventories )

در هر دوره، هر گروه کاری توسط حداقل دو رئیس (یکی از کشورهای در حال توسعه و دیگری از کشورهای توسعه یافته) و یک واحد اجرایی مسبقر در کشور توسعه یافته مذکور (TSU) اداره می شود.

هیأت رئیسه ((IPCC Bureau  شامل رئیس IPCC ، سه نایب رئیس ، روسای گروه های کاری و هم چنین نایب رئیس های هر گروه کاری می باشند که توسط اعضا IPCC  برای یک دوره مشخص انتخاب می شوند. گروه‌های کاری فوق در هر دوره ، نظارت همه جانبه بر روند تهیه گزارش ها را دارند. به علاوه نشست های  دوره ای، نشست ها کارشناسی و کارگاه‌های آموزشی لازم را در راستای تهیه گزارش ها ی مورد نظر را، راهبری می نمایند.  

نویسندگان و ویرایشگران گزارش ها ی IPCC  از بین برجسته ترین دانشمندان جهان که اعضاء IPCC به هیات رییسه معرفی می کنند، انتخاب می شوند،

شکل 1- ساختار سازمانی IPCC

1-3- وظایف گروه های کاری

• گروه کاری اول (WGI)تحت عنوان "The Physical Science Basis"به شناخت علمی تغییر اقلیم می پردازد و ارزیابی جنبه های علمی و فنی سیستم اقلیمی و تغییر اقلیم را دنبال می نمایند.
• گروه کاری دوم (WGII) تحت عنوان“Climate Change Impacts, Adaptation and Vulnerability” اثرات پیامدهای مثبت و منفی تغییراقلیم، نحوه سازگاری با آن و میزان آسیب پذیری انسان و سیستم‌های طبیعی را نسبت به تغییر اقلیم، پیگیری می نمایند .
• گروه کاری سوم (WGIII) تحت عنوان"Mitigation of Climate Change"روش های مقابله و کاهش اثرات تغییر اقلیم، روش های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و موضوعات اقتصادی ناشی از آن‌هارا مورد بررسی قرار می دهد.
• گروه کاری فهرست گازهای گلخانه ای تحت عنوان:

 "Task force on National Greenhouse Gas inventories"

مسائل مرتبط با گازهای گلخانه ای و روش های تخمین و برآورد میزان انتشار آنها را تعقیب می نماید

.

 1-4- واحد های پشتیبانی کننده گروه های کار(TSU)

از آنجا که تامین بخشی از هزینه های گروه های کاری بر واحد های پشتیبان گذاشته می شود، این واحدها  پس از انتخابات هیأت رئیسه و تعیین رئیس های گروه های کاری از دو کشور در حال توسعه و توسعه یافته، در محل کشور توسعه یافته استقرار می یابد. در دوره تهیه گزارش ارزیابی پنجم  (AR5)واحد های پشتیبان بر پایه انتخابات سال 2008 و داوطلبی  کشورهای سوئیس ، آمریکا، آلمان و ژاپن به موسسات تحقیقاتی های زیر واگذار گردیده است.

•  گروه کار اول (WGI):

دانشگاه برن سوئیس University of Bern in Switzerland))

• گروه کار دوم (WGII):

موسسه علمی کارنیجیه استنفورد آمریکا (Carneigie institution for science Stanford, USA)

•  گروه کار سوم (WGIII): موسسه پستدام برای مطالعه اثرات اقلیمی 

( PIR: Postdam Institute for Climate Impact Research)

•   گروه کاری فهرست گازهای گلخانه ای

 (IGES: Institute for Global Environmental Strategies)

موسسه استراتژی های زیست محیطی های ژاپن

•   واحد پشتیبان گزارش ترکیبی دوره ی پنجم نیز آژانس ارزیابی محیطی کشور هلند به نام

(Netherlands Environmental Assessment Agency PBL)

 آدرس و مشخصات کامل این واحد های پشتیبان در آدرس زیر موجود می باشد

http://www.ipcc.ch/organization/organization_secretariat.shtml

 1-5- نشست عمومی

نمایندگان دولت های  عضو حداقل یک بار در سال در نشست عمومی (IPCC Plenary) که در محل یکی از کشورهای عضو برگزار می  شود، شرکت می نمایند. علاوه بر اعضاء،  تعدادی از متخصصین مراکز و موسسات تحقیقاتی خاص دولتی وغیر دولتی و برخی نهاد های بین المللی به عنوان ناظر، در این نشست ها نیز شرکت می کنند.انتخاب اعضاء هیات رئیسه و روسای گروه‌های کاری اول، دوم، سوم و همچنین گروه کاری در ارتباط با فهرست گازهای گلخانه ای، برنامه ریزی و فعالیت های کاریIPCC  ، تخصیص بودجه ، نحوه صرف هزینه ها و بسیاری موارد دیگر در نشست عمومی IPCC تصمیم گیری می شود.تصویب گزارش ها ی  ارزیابی ، تصویب  گزارش ها ی تخصصی( از جمله گزارش های مدیریت ریسک وقایع حدی به منظور سازگاری با تغییر اقلیم وگزارش انرژی های تجدید پذیرکه در دوره گزارش پنج ارزیابی تهیه گردید)، سیاست گزاری ها در زمینه درخواست های جدید نهاد های بین المللی دیگر به ویژه UNFCCC، سناریوهای جدید ، نحوه کار و عملکرد گروه کاری  TGICA، کمبودها و نواقص گزارش های انجام شده وچگونگی رفع آنها در گزارش بعدی ، محل و موضوع کارگاه ها و نشست های لازم برای فراهم آوردن مقدمات لازم در تهیه گزارش ها ی، نیز همگی در نشست عمومی تصمیم گیری می شوند.

1-6- سایر نشست ها تخصصی

 به جز نشست ها نشست عمومی که به طور ادواری برگزار می گردد، سایرنشست ها مانند نشست ها هیأت رئیسه، نشست ها تخصصی نویسندگان گزارش های، کارگاه‌های تخصصی، جلسه تعیین اهداف و دیدگاهها (Scoping meeting) نیز توسط این نهاد برگزار می شود. هر کدام از این نشست ها در زمان  های خاص و برای رسیدن به اهدافی خاص در محل یکی از کشورهای عضو و یا در مقرّ دبیرخانه IPCC یعنی ژنو بر گزار می گردد. برای مثال تهیه سر فصل های اصلی و زیر فصل های آن از مهمترین مطالبی هستند که در نشست ها بعضی اهداف و دیدگاه تحت عنوانmeeting  Scoping بحث می شود . موضوعات مشترک گروه های کاری (Cross Cutting)، ساختار گزارش ترکیبی (SYR)، ساختار گزارشی برای سیاست گزاران (SPM) ، جدول زمانی نیاز های گروه های کاری، در نظر گرفتن سوال های علمی و فنی مطرح در UNFCCC ، توسعه مدل ها و سناریوها و بررسی  روش های سازگاری و آسیب پذیری،  و سایر موضوعات تخصصی  از دیگر موضوعاتی است که در نشست ها مختلف مورد بحث قرارمی گیرد.برای مثال فهرست نشست ها تخصصی گروه کاری اول در دوره 2014-2008 به شرح زیر بوده است، که در سایت زیر نیز به روز می شود.

https://www.ipcc-wg1.unibe.ch/meetings/meetings.html

نشست ها تخصصی گروه کاری دوم در دوره ی 2008-20014 به شرح زیر بوده است

http://www.ipcc-wg2.gov/meetings

نشست ها تخصصی گروه کاری سوم در دوره ی 2014-2008به شرح زیر بوده است.

http://www.ipcc-wg3.gov/meetings

1-7- مرجع اصلی IPCC

دولت های عضو IPCC از طریق یک نماینده به نام مرجع ملی(Focal points) که فعالیت های این نهاد را در کشور  پی گیر می نمایند، با اعضا خود ارتباط برقرار می کنند. هماهنگ نمودن فعالیت های IPCC با نهادهای داخلی و دستگاه های مرتبط، در خصوص تغییر اقلیم از جمله همراه بودن کشورهای عضو در امر تهیه و نظارت بر گزارش های ارزیابی IPCC، به عهده مرجع اصلی کشورهامی باشد. شایان ذکر است مرجع ملیIPCC  در کشور ایران سازمان هواشناسی کشور است که از سال 1382 این مسئولیت را به عهده داشته است. 

1-8- مرکز توزیع داده های IPCC

مرکز توزیع داده های اقلیمی IPCCبا نام"Data Distribution Centre  "بانک داده های اقلیمی IPCC محسوب می شود و مجموعه  داده ها ، سناریوهای اقلیمی و داده‌های اجتماعی- اقتصادی و محیطی، راهنماهای تکنیکی در رابطه با استفاده از سناریوهای اقلیمی و داده های حاصل از مدل های اقلیمی را در اختیار کاربران قرار می دهد. رهبریت این موضوع را گروه کاری “TGICA:Task Group on Data and Scenario Support for Impacts and Climate Analysis”

یعنی گروه کاری داده ها وسناریوها برای اثرات و تحلیل های اقلیمی به عهده دارد.

شایان ذکر استIPCC  هیچ گونه داده ای را مشاهده و یا ثبت نمی کند بلکه  مرکز داده های جوی انگلیس(BADC) ، مرکز اقلیمی جهانی داده ها و موسسه هواشناسی در آلمان  (WDCC)و مرکز شبکه بین المللی اطلاعات علوم زمین در دانشگاه کلمبیا کلمبیای امریکا (CIESIN) این مرکز را راهبری می نمایند.

1-9- نحوه انتخاب مولفین گزارش های IPCC

در تهیه پیش نویس، بازنگری و تدوین گزارشهای IPCC سعی می شود از نتایج آخرین تحقیقات و دستاورد های دانشمندان جهان در اقصی نقاط جهان که به صورت رسمی یا به صورت بررسی دقیق (( Peer reviewed  چاپ شده است، استفاده شود. برای رسیدن به چنین هدفی، مولفین IPCC از بین متخصصینی که توسط دولت ها و سازمان های بین المللی معرفی می شوند، انتخاب می گردند.  اغلب این مولفین از دانشگاه‌ها ، مراکز تحقیقاتی ، انجمن های علمی و زیست  محیطی و سایر سازمانهای مرتبط کشور های عضو با تخصص های مختلف و مرتبط انتخاب می شوند . سعی می گردد ، در انتخاب مولفین ، توازن جغرافیایی ، توازن جنسیت و توازن سن و تجربه ای، مد نظر قرار گیرد.

 1-10- مراحل تدوین و تالیف گزارش های IPCC

مراحل تدوین و تالیف گزارش های هیات بین الدولی تغییر اقلیم در شکل 2 نمایش داده شده است می توان مراحل فوق را به صورت زیر تشریح نمود:

• تدوین گزارش مورد نظر در نشست عمومی تصویب می شود.
• چهارچوب کلی گزارش ارزیابی در جلسه تعیین اهداف و دیدگاه‌ها Scoping meeting) ) آغاز می شود.
• در این مرحله ، اعضاء ، سیاستگذاران و دیگر کاربران نشریات IPCC مورد مشورت قرار می گیرند.
• هیات رئیسه، مولفین گزارش را از بین افراد معرفی شده توسط اعضا IPCC، تعیین می نمایند.
• گروه‌های کاری چهارچوب کاری خود را مشخص می نمایند.
• سر مولفین، پیش نویس های  اولیه را بر اساس چهارچوب های تعیین و تصویب شده، تهیه می کنند.
• نشست ها کارشناسی و کارگاه های آموزشی به منظور رفع هر گونه کمبود اطلاعات تشکیل می شوند.
• گزارش‌های تهیه شده در دو مرحله به ترتیب، توسط ویراستاران و دولت ها بازخوانی شده و برای چاپ نهایی ارسال آماده می گردند. 
• گزارش ها قبل از چاپ حتما در نشست عمومی مورد تصویب قرار می گیرند.

شکل2: مراحل تدوین و تالیف گزارش های IPCC

1-11- گزارش های ارزیابی IPCC

نمای کلی از گزارش های  ارزیابی اول، دوم ، سوم وچهارم در آدرس ذیل قابل مشاهده است.

http://www.ipcc.ch/publications_and_data/publications_and_data_reports.shtml

اولین و دومین گزارش ارزیابی جامع تغییر اقلیمبه نام های (FAR) و (SAR) به ترتیب در سال های 1990 و1995 تکمیل و منتشر شدند. راهنمای فنی ارزیابی فهرست گازهای گلخانه ای در سال 1994 تهیه و در سال 1996 مورد بازنگری قرار داده شد. تهیه و تدوین سومین گزارش ارزیابی تغییر اقلیم (TAR) در سال 20011 توسط نشست مورد تصویب قرار گرفت. این گزارش با تاکید بر تغییر اقلیم و اثرات آن در مقیاس های منطقه ای و جهانی ، نتایج جدیدی از این پدیده را نمایان ساختTAR . شامل گزارش ارزیابی جامعی از فعالیت گروههای کاری سه گانه، خلاصه برای ساستگزاران(SPM) و خلاصه فنی هر گروه کاری و یک گزارش ترکیبی شامل تلفیقی از نتایج  سه گروه کارمی باشد. گزارش ارزیابی اول ( 19900 ) منجر به تهیه و تدوین کنوانسیون تغییر اقلیم شد. گزارش ارزیابی دوم ( 1995)  منجر به تهیه و تدوین پروتکل کیوتو شد. گزارش ارزیابی سوم (2001) نتایج گزارش ارزیابی دوم را تایید نمود. پیشنهاد تهیه گزارش ارزیابی چهارم تغییر اقلیم (AR4)  در اجلاس بیستم IPCC در سال 2003 در فرانسه ارائه و در سال 20077 با تاکید بر احتمال بالای 955 درصد دخالت انسان در تغییر اقلیم منتشر شد. در یک نگرش کلی، ویژگی‌های اصلی گزارش‌های فوق به شرح زیر می باشد.

گزارش ارزیابی چهارم (2007) تاکید و تایید نمود که انسان با احتمال بالای 95 درصد در تغییر اقلیم رخداده در دهه های اخیر دخالت داشته است. براساس گزارش ها ی چهارم هیات بین الدول تغییر اقلیم تحت عنوان "گزارش ها ی ارزیابی تغییرات اقلیم" (IPCC, 2007)  گرمایش جهانی دما و وقوع تغییر اقلیم تائید شده است. نرخ روند افزایشی این گرمایش در دهه های اخیر نسبت به دوره های گذشته بیشتر بوده است. گازهای گلخانه ای در طی دهه اخیر به تنهایی تاثیر بسزایی در افزایش دمای کره زمین داشته اند. مقادیر حدی دمای سطح زمین تحت تاثیر دخالت بشر و طبیعت تغییر کرده اند. تغییر در مقادیر حدی دما سازگار با گرمایش جهانی بوده و این گرمایش نتیجه مستقیمی بر فراوانی مقادیر حدی نظیر خشکسالی ها، سیل ها، امواج گرمایی و ... داشته است.

تاثیر دخالت بشر در افزایش دما و تغییر نمایه های حدی اقلیمی همچون افزایش ریسک شرایط تابستانهای گرم در مقیاس منطقه ای مانند موج گرمایی اروپا در سال 2003 و امواج سرد نابهنگام نظیر موج گرمایی در منطقه وسیعی در آسیا شامل ایران در سال 2007 در برخی نقاط دنیا نمایان شده است.میانگین دمای قطب در 100سال اخیر نسبت به مقیاس جهانی دو برابر شده است و دانشمندان اعلام کرده اند که یخچالهای طبیعی در کوهستانها در سال 2005با سرعتی بیش از 3 برابر دهه 1980 در حال ذوب شدن هستند، به طوری که در سال 2005میلادی به طور متوسط 60تا 70سانتیمتر از قطر 30یخچال جهان کاسته شده است. بر اساس گزارش ارزیابی چهارم با فرض به کارگیری هیچ راهکاری، کلیه مدل های پیش بینی تغییر اقلیم حکایت از ادامه افزایش دما ناشی از افزایش گازهای گلخانه ای با افزایش نیروی تابشی هستند سهم بزرگ دخالت بشر در همه این تغییرات بسیار مهم بوده است.

گروه های کاری IPCC  گزارش ارزیابی پنجم (2014) را تهیه نموده اند و گزارش پنجم در حال تکمیل و تصویب گزارش ترکیبی (SYR) می باشد. نتیجه این گزارش ها ی، آغازی برای تصمیم گیری های آتی بسیاری از نهاد های بین المللی به ویژه کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد‏ می باشد. این گزارش حاوی 5 پیام مهم و هشدار دهنده خطاب به مسئولین و رهبران ملل و مردم دنیا، از آخرین وضعیت تامل برانگیز تغییرات جهانی اقلیم به شرح زیر است:

• پیام اول : تردیدی در گرمایش سیستم های اقلیمی وجود ندارد.
• پیام دوم: انرژی های سیستم های اقلیمی به دلیل واداشت تابشی مثبت زمین در حال افزایش هستند.
• پیام سوم :فعالیت های  بشر بر روی سیستم اقلیمی اثر گذار بوده اند.
• پیام چهارم: ادامه افزایش گازهای گلخانه ای باعث گرمایش بیشتر و تغییر همه مولفه های اقلیمی خواهند شد.
• پیام پنجم: کره خاکی زمین ،برای رسیدن به توسعه پایدار و کاهش اثرات گرمایش نیاز به کاهش غلظت گازهای گلخانه ای دارد.

1-12-سایر گزارش ها

علاوه بر گزارش ها ی ارزیابی، گزارش ها ی تخصصی و فنی با نام Special Report and Technical papers توسطIPCC   با همان شیوه  تهیه گزارش های ارزیابی نیز تهیه می شود. موضوعات این گزارش ها ی پس از مطرح شدن  در نشست ها نشست باید  تصویب گردند. نمایی از گزارش ها ی تخصصی و فنی و همچنین گزارش ها ی روش شناسی برای تهیه فهرست گازهای گلخانه ای در دوره 2012 -1997 ارائه شده است. را می توان   در آدرس   های زیر مشاهده نمود.

http://www.ipcc.ch/publications_and_data/publications_and_data_technical_papers.shtml

http://www.ipcc.ch/publications_and_data/publications_and_data_supporting_material.shtml

 1-13- ارتباط IPCC و UNFCCC

گزارش ها ی ارزیابی  جامع که هر چند سال یک بار چاپ می ‏شود به همراه ارائه خلاصه ای برای سیاستگذاران از هر سه گروه کاری خود، به طور گسترده ای به عنوان معتبر ترین منابع ‏اطلاعاتی در مورد تغییرات اقلیمی شناخته شده است. این اطلاعات نقش مهمی را در شکل گیری مذاکرات مربوط به ‏UNFCCC‏ را ایفاء نموده است. 

خلاصه تاریخچه ارتباط ‏UNFCCC,IPCC ‎‏ به صورت زیر می باشد: ‏

IPCC در اولین گزارش ارزیابی اول در سال 1990 (FAR) با شواهد علمی مساله تغییر اقلیم را اثبات نموده و بر دخالت انسان در این تغییر تاکید نمود. نتایج این گزارش در حقیقت شروعی برای مذاکرات در کنوانسیون بوده است. در سال 1992 با توجه به اقدامات IPCCچارچوبی برای کنوانسیون تغییر آب وهوا (UNFCCC) تنظیم شد. در این چارچوب بر ضرورت اتحاد کشورهای جهان برای مقابله با تغییر اقلیم تاکید شد. بیانیه خاص IPCC در گزارش ارزیابی دوم سال 1995 ، تحت عنوان " شواهد نشان می دهند که ظاهراً انسان ها در تغییرات جهانی آب و هوا مؤثر هستند " ، بسیاری از دولت ها را به شدت بخشیدن به مذاکرات برای طرح و تصویب  پروتکل کیوتو تحریک نمود.  سومین گزارش ارزیابی ، در می 2001 منتشر شد و  یافته های گزارش ارزیابی دوم را تأیید و مدارک جدید و قوی تر از گرم شدن جهان را  ارائه نمود. پروتکل کیوتو دومین "سند مادر" است که در سومین نشست اعضای کنوانسیون (COP3  )به تصویب رسید.در حقیقت دست آوردهایIPCC  مبنای برخی سیاست گزاریهایUNFCCC  است ،گاه درخواست های مشخصی از سویUNFCCC  به IPCC ارائه می شود. زمان بندی تصویب گزارش ها ی IPCC به نوعی به تاریخ های برگزاری اجلاس های COP مربوط می شود. . برای مثال - جدول زمان بندی جهت اتمام گزارش ها ی ارزیابی پنجم IPCCبه صورت زیر با توجه به تاریخ COP-20مورد تایید جلسه قرار گرفت.

گزارش گروه کاری اول اوائل سال 2003

گزارش گروه های کاری دوم و سوم، سال 2004

گزارش ترکیبی (SYR) در اواخر سال 2004

این زمان بندی بر اساس آن تهیه شد که گزارش ها ی فوق قبل از COP-20 که در سال 2014 برگزار شد،  تمام شده باشد.

همواره نشست های حاشیه ای" "side event "IPCC  در نشست های UNFCCC  برگزار می شود. در این اطلاعات IPCC و فعالیت و ارتباطآن در UNFCCC شامل نکات برجسته گزارش ها ی ارزیابی، اطلاع رسانی در باره گزارش های ویژه مطرح گردد. برای مثال دو نشست حاشیه تحت عنوان های:

“IPCC information and activities and their relevance for the UNFCCC process”

“Mitigating climate change with renewable energy, efficiency, and a Copenhagen agreement”

از طرف IPCC  در COP  لهستان به شرح زیر برگزار گردید :

در این نشست های حاشیه ای کاهش تغییر آب و هوا با استفاده از انرژی های تجدید پذیر ، بازده، موافقت کپنهاگ،  نظرات نویسندگان IPCC و دیگر کارشناسان در باره چگونگی کاهش انتشار آن، با هزینه نسبتا کم در مدت نزدیک توسط انرژی های تجدید  پذیر و پاسخ به  سوال" چگونه توافق کپنهاگ می تواند به اقتصاد کم شتاب کربن. گذر کند" ،مطرح گردید.

2- دبیرخانه ملی IPCC

2-1 تاریخچه تشکیل دبیرخانه ملی IPCC

جناب آقای دکتر نوریان (رئیس وقت سازمان هواشناسی کشور) در سال 1382 به عنوان مرجع ملی در IPCC برگزیده شدند. در پائیز همانسال دبیرخانه ملی IPCC با هدف هماهنگ نمودن فعالیتهای بین المللی در خصوص تغییر اقلیم و بویژه کمک به مولفین در امرتهیه گزارشهای ارزیابی IPCC با مشارکت دستگاههای ذیربط تشکیل گردید. آقای مهندس محمد رحیمی نیز به عنوان دبیر IPCC فعالیت های این دبیرخانه را هماهنگ می نمودند 

در این دوره نشست ها به طور مرتب درسازمان هواشناسی با حضور دستگاه های عضو به شرح زیر تشکیل می‌گردید. وظایف و نقش دبیرخانه IPCC دبیرخانه با اهداف زیر پایه گذاری گردید.

• دفاع از منافع ملی در حوزه تغییراقلیم ،
• تشکیل نشست ها منظم با حضور اعضا کارگروه های مختلف از نهادها و وزارت خانه های کشور
• تصمیم گیری های ملی در زمینه تغییر اقلیم با حضور نمایندگان کلیه دستگاهها ذیربط در دبیرخانه ملی IPCC ،
• حضور منسجم ایران در اجلاسهای IPCC ،
• بکار گیری توان کارشناسی کلیه دستگاههای اجرایی ذیربط
• جدی تلقی نمودن تغییر اقلیم و موضوعات بین المللی آن به موضوع به ویژه آنکه ایران به عنوان یکی از تولیدکنندگان نفت در معرض پذیرش برخی تعهدات می باشد.
• ارتباط تنگاتنگ با دبیرخانه ملی UNFCCC  در سازمان محیط زیست کشور
• موضع گیری در راستای منافع ملی در مذاکرات و  اجلاسهای IPCC  
• آگاه ساختن کارشناسان فعال به منظور مشارکت در گزارش های تهیه شده ارائه نظرات جمهوری اسلامی ایران

 از سال 1388 تا 1391 جناب آقای مهندس بهرام صناعی به عنوان ریاست سازمان هواشناسی به عنوان مرجع ملی هیات بین الدولی تغییر اقلیم در کشور امور مرتبط با تغییر اقلیم را مدیریت می نمودند. از سال 1391 تا کنون  آقای دکتر داوود پرهیزکار ریاست سازمان هواشناسی کشور ، به عنوان مرجع ملی هیات بین الدولی و رییس دبیرخانهIPCC  در کشور امور مربوط به این هیات را پی گیری می نمایند.

2-2- مولفین ایرانی عضو گروههای کار در دوره 93-1382

• خانم مهندس فاطمه  رحیم زاده (سازمان هواشناسی)؛ به عنوان سر مولف گروه کار اول گزارش ارزیابی چهارم
• آقای دکتر جعفری (سازمان جنگل ها و مراتع )؛ به عنوان سر مولف گروه کار دوم گزارش ارزیابی چهارم
• آقای مهندس رحیمی (سازمان هواشناسی)؛ به عنوان مرورگر تخصصی گروه کار دوم گزارش ارزیابی چهارم
• آقای دکتر سلطانیه (سازمان حفاظت محیط زیست)؛ گروه کار سوم گزارش ارزیابی چهارم
• آقای دکتر جعفری (سازمان جنگل ها و مراتع )؛ به عنوان سر مولف گروه کار سوم گزارش ارزیابی پنجم
• آقای دکتر محمد رحیمی  (سازمان هواشناسی، در حال حاضر عضو هیات علمی دانشگاه سمنان )؛ به عنوان سر مولف گزارش گزارش مدیریت ریسک وقایع حدی و بلایای طبیعی به منظور سازگاری با تغییر اقلیم:

Managing the Risks of Extreme Events & Disasters to Advance Climate Change Adaptation

• خانم مهندس فاطمه رحیم زاده ویرایشگر تخصصی گزارش منابع انرژی های تجدید پذیر:

Renewable Energy Sources & Climate Change Mitigation

• دکتر علیرضا مساح بوانی، خانم دکتر ساویز صحت، مهندس مهناز خزایی، دکتر داوطلب و تعدادی دیگر به عنوان مرورگرهای تخصصی گزارش ها ی پنجم ارزیابی

2-3-شرکت هیئت دبیرخانه ملی در اجلاس های بین المللی :IPCC

• بیست و دومین اجلاس : آبان 83 ، دهلی نو
• بیست و سومین اجلاس : فروردین 84، آدیس آبابا
• بیست و چهارمین اجلاس : مهر ماه 84 ، مونترال
• بیست و پنجمین اجلاس: اردیبهشت 85، جزیره موریس
• بیست و ششمین اجلاس: اردیبهشت 86، تایلند
• بیست و هفتمین اجلاس: آبان 86، اسپانیا
• بیست و هشتمین اجلاس: اردیبهشت 87، مجارستان
• بیست و نهمین اجلاس: شهریور 87، سویس
• .....

 2-4- انتخاب جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از اعضا هیات ریئسه IPCC

بیست و نهمین اجلاس IPCC با حضور نمایندگان کشور های جهان از 10 لغایت 14 شهریور 1387 در شهر ژنو سویس برگزار گردید. در این اجلاس همچنین مراسم بیستمین سال تاسیس IPCC نیز با حضور دبیرکل سازمان ملل ، سازمان هواشناسی جهانی و دیگر  مسئولان سازمان های بین المللی برگزار گردید. هیئت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در این اجلاس شامل معاون وزیر راه و ترابری و رئیس سازمان هواشناسی کشور آقای دکتر نوریان و نیز نماینده معاونت برنامه ریزی وزارت نفت آقای مهندس ستاری و نیز نماینده وزارت امورخارجه بودند.

انتخابات هیئت رییسه IPCC برای دوره جدید همزمان با برگزاری این اجلاس انجام گردید و خانم مهندس فاطمه رحیم زاده عضو هیئت  علمی پژوهشکده هواشناسی وعلوم جو از جمهوری اسلامی ایران به عنوان عضو هیئت رئیسه انتخاب گردید.

http://www.ipcc.ch/organization/organization_structure.shtml